โครงสร้างของยางแบ่งออกเป็น 4 ส่วนหลัก คือ

1.เนื้อยาง
เนื้อยางแบ่งออกเป็น 3 ส่วนดังนี้
-หน้ายาง เป็นส่วนที่อยู่นอกสุดของยางที่สัมผัสกับพื้นผิวดิน มีหน้าที่ป้องกันสิ่งมีคมที่จะทำอันตรายต่อโครงของยาง บริเวณหน้ายางประกอยไปด้วยดอกยาง และร่องยางเพื่อทำหน้าที่ในการยึดเกาะกับผิวหน้าดิน ทำให้มีแรงฉุดลากที่ดี ดอกยางมีอยู่หลายชนิด แต่ละชนิดจะให้ประสิทธิภาพในการใช้งานต่างกันออกไปตามจุดประสงค์ในการใช้งาน ดังนั้นควรเลือกชนิดของดอกยางให้เหมาะสมกับสภาพการใช้งาน ดอกยางต้องมีความสูงและระยะห่างที่เหมาะสมเพื่อความสามารถในการฉุดลากและทำความสะอาดตัวเอง หน้าที่ของยางควรมีคุณสมบัติทนทานต่อการสึกหรอ
-ไหล่ยาง เป็นส่วนของเนื้อยางที่หนาอยู่ถัดจากดอกยางทั้งสองข้าง หน้าที่ของไหล่ยางคือ ช่วยป้องกันความเสียหายไม่ให้เกิดขึ้นแก่โครงยางและยังมีส่วนช่วยถ่ายเทความร้อนที่เกิดขึ้นภายใน
-แก้มยาง เป็นส่วนนอกสุดของยางที่ไม่ได้สัมผัสกับผิวดิน ทำหน้าที่ป้องกันอันตรายที่จะเกิดกับโครงยางและเป็นส่วนที่ยืดหยุ่นตัวได้มากที่สุดของยาง ยังเป็นบริเวณที่ไม่แสดงเครื่องหมายการค้า ขนาดขอยาง ชนิดของยาง และจำนวนชั้นผ้าใบ แก้มยางเป็นส่วนที่อ่อน ดังนั้นไม่ควรขับรถใกล้สิ่งกีดขวางจนเกินไปเพราะแก้มยางจะเสียหายได้ ซึ่งเมื่อแก้มยางเสียหายแล้วส่วนใหญ่จะไม่ใช้อีกเนื่องจากไม่มีความปลอดภัย การซ่อมแก้มยางด้วยการกู๊ดยางหรือการดามยาง ซึ่งใช้เศษแก้มยางที่ยังดีรองไว้ด้านในแล้วยึดด้วยสกรูและนอตนั้นเป็นวิธีการที่ไม่ปลอดภัย เป็นการแก้ปัญหาเฉพาะหน้าเท่านั้น

2.โครงยางรถตัก
โครงยางเป็นส่วนประกอบหลักของยางที่มีความสำคัญในการรักษาความดันลมภายในยางทั้งนี้เพื่อให้ยางสามารถรับน้ำหนักได้มากขึ้นและทนต่อแรงกระแทก โครงยางประกอบด้วยชั้นของผ้าใบที่มีการวางแบบวงขวางและวางตามแนวรัศมี โครงยางจะต้องมีความแข็งแรงมาก เพื่อให้ยางสามารถบิดตัวจากรูปเดิมได้น้อยสุด

3.ผ้าใบเสริมหน้ายางและเข็มขัดรัดหน้ายางรถตัก
ผ้าใบเสริมหน้ายาง และ เข็มรัดหน้ายางคือส่วนที่อยู่ระหว่างหน้ายางกับโครงยาง ถ้าเป็นยางธรรมดา เรียกส่วนนี้ว่า ผ้าใบเสริมหน้ายางและหากเป็นยางเรเดียล ก็จะเรียกว่าเข็มรัดหน้ายาง ซึ่งทำหน้าที่ช่วยให้ยางมีความแข็งแรงขึ้น รับแรงกระแทกได้ดี และข่วยป้องกันไม่ให้โครงยางชำรุดเร็ว

4.ขอบยางรถตัก
บริเวณขอบยางนี้มีกลุ่มเส้นลวดหุ้มด้วยยางอยู่เพื่อเพิ่มความแข็งแรงให้ขอบยาง เมื่อล้อถูกหมุนจะทำให้เกิดแรงเหวี่ยงหนีจุดศูนย์กลางของยางออกจากกระทะล้อ แรงนี้พยายามจะฉุดให้ขอบยางหลุดออกจากกระทะล้อให้ได้ดังนั้นเพื่อเป็นการป้องกันไม่ให้ยางหลุดออกจากกระทะล้อที่ความเร็วรอบสูง จึงได้มีการนำผ้าใบติดหุ้มกลุ่มเส้นลวดรูปวงกลมให้แน่นพอดีกับกระทะล้อ หลังจากเติมลมเข้าภายในยางแล้วจะทำให้ขอบยางกระชับกับล้อแน่นขึ้น ยางพองตัวแนบกระทะล้อและยังป้องกันความเสียหายตามขอบเนื่องจากการเสียดสี โดยเฉพาะสำหรับยางที่ไม่มียางในบริเวณขอบยางจะมีความสำคัญอย่างมาก เพราะเส้นลวดเหล่านี้จะต้องทำหน้าที่ป้องกันไม่ให้ลมภายในซึมออกมา กลุ่มเส้นลวดเป็นเหล็กกล้า ที่ช่วยยึดส่วนปลายทั้ง 2 ข้างของโครงยางเอาไว้

ในส่วนของขอบยางมีส่วนประกอบย่อยอื่นๆอีก เช่น ผ้าหุ้มขอบลวด อยู่ด้านนอกสุดของขอบยาง มีลักษณะเป็นผ้าใบประสานกัน โดยช่วยป้องกันโครงยางไม่ให้เกิดความเสียหายจากการถอดเข้าออกจากล้อ ผ้าใบหุ้มขดลวด เป็นส่วนที่หุ้มขดลวดและยางแข็งรูปหน้าตัดสามเหลี่ยม ซึ่งมีหน้าที่เชื่อมต่อระหว่างบริเวณส่วนขอบยางที่แข็งไปยังบริเวณแก้มยางส่วนที่อ่อนและยืดหยุ่น หลุมสอดเครื่องมือ เป็นรอยหลุมลงไปบริเวณขอบยาง มีอยู่เพียงแห่งเดียว สำหรับสอดเครื่องมือถอดยาง ด้วยการงัดยางออกจากกระทะล้อ ปีกขอบยาง มีเฉพาะในยางที่มีลักษณะพิเศษเนื่องจากบริเวณขอบยางด้านนอกจะยื่นออกมาอีกคล้ายบ่าคลุมขอบกระทะที่ม้วนตัวลงมา ซึ่งมีส่วนช่วยในการป้องกันการทิ่งแทงหรือแทรกตัวเข้ามาระหว่างขอบยางและกระทะล้อของสิ่งมีคม ดิน ทราย ใช้กับยางรถแทรกเคอร์ลากซุงหรืองานไม้